Siedzę w tej łódeczce, oglądam widoki i myślę, że nie znałam moich koleżanek, to znaczy znałam, ale inaczej. To dziwne uczucie, jakby człowiek zmieniał twarz na portrecie, a ja się dziwię, bo widziałam je zupełnie inaczej, widziałam inny profil, zarysy. Nie znałam drugiej twarzy kobiet znanych mi parę lat. Bawi mnie to.
Został dodany przez: @maciejek7@maciejek7
Pochodzi z książki:
Samotni wśród tłumu
Samotni wśród tłumu
Hanna Necel
7.8/10

Gdy stawką jest przetrwanie, musisz zapomnieć o tym, kim byłeś w poprzednim życiu Pięć młodych pielęgniarek rozpoczyna wymarzony urlop we Włoszech. Nadmorski hotel, bajeczny widok na morze i obietni...

Komentarze

© 2007 - 2024 nakanapie.pl