“Pierwsza powojenna dekada była dla polskiej archeologii niezwykle burzliwa. Nie był to okres jednorodny. Istnieje wyraźna różnica między drugą połową lat czterdziestych – czasami spontanicznej odbudowy, a zarazem krzepnięcia władzy komunistycznej, a przełomem lat czterdziestych i pięćdziesiątych XX w., gdy postępująca centralizacja i ideologizacja odcisnęły piętno na każdej dziedzinie aktywności, w tym archeologii.”
Rozprawa jest pierwszą próbą tak wyczerpującego przedstawienia postaw wybranej grupy czołowych archeologów polskich z lat 1939–1956 wobec totalitaryzmu nazistowskiego i stalinowskiego. Jak zauważa au...