Nie wiem jak ta dziewczyna uchowała się na tym popsutym świecie. Była jak czysta, nieskażona człowiekiem lśniąca gwiazda, która spadła zbyt nisko, aby sama mogła powrócić na ciemne niebo i rozświetlić je swoim blaskiem. Musiałem jej w tym pomóc, a sam fakt, że miałem ją w rękach, był niewyobrażalnym cudem, w który nikt ślepy nie potrafiłby uwierzyć.
Został dodany przez: @olilovesbooks2@olilovesbooks2
Pochodzi z książki:
Jesteś moim słońcem
Jesteś moim słońcem
K.K. Rowet
8/10

Nigdy nie wiesz, kto nad tobą czuwa… Co by było, gdyby upadłe anioły stąpały po ziemi? Nastoletnia Angel zmaga się z depresją po śmierci ojca. Od tragicznego wypadku nic nie cieszy jej jak kiedyś, ...

Komentarze

© 2007 - 2025 nakanapie.pl