Nie dała mu okazji, by powiedział coś więcej. Zarzuciła mu ręce na kark, a potem przyciągnęła tak mocno, że musiał złapać się pnia, by nie stracić równowagi. Jedną rękę wsunęła mu w jego spodnie, drugą rozpięła rozporek. Zaorski nie wahał się ani przez moment.
Wszelkie hamulce puściły. Pragnienie wzajemnej bliskości było tak silne, że przyćmiło wszystko inne.
Został dodany przez: @MoniqMoniq@MoniqMoniq
Pochodzi z książki:
Listy zza grobu
2 wydania
Listy zza grobu
Remigiusz Mróz
7.5/10
Cykl: Seweryn Zaorski, tom 1

Największe tajemnice drzemią w małych miasteczkach. Dwadzieścia lat po śmierci ojca Kaja Burzyńska wciąż otrzymuje od niego wiadomości. Zadbał o to, przygotowując je zawczasu i zlecając coroczną w...

Komentarze

© 2007 - 2024 nakanapie.pl