“Najgorsze są wyszukane. To najgorszy typ wspomnień. Pozostawione same sobie, swobodnie egzystują i miewają się nadzwyczaj dobrze tam, gdzie zazwyczaj przebywają. Mózg ma dużą pojemność i wiele miejsc, w których można się ukryć, a potem wyjść z krzykiem: ,,Halo! Jesteśmy!". I są... jak zawsze. Na topie. Przypominają zazwyczaj o tym, czego nie chcemy pamiętać.”