“Kradzież była najbardziej autentycznym rodzajem uznania.
Cóż mogło być bardziej satysfakcjonującego od wiedzy, że należące do ciebie rzeczy były na tyle intrygujące, urzekające lub cenne, by skłonić innego człowieka do ryzykowania życia dla ich przejęcia? Dla Kelsiera był to cel życia - przypominanie ludziom o wartości rzeczy, które kochali. Poprzez ich odbieranie.”