“Kiedy uwiel­bia się kogoś za to, jaki jest nie­zwy­kły, nie wy­ry­wa się go z ko­rze­nia­mi tylko po to, żeby pa­trzeć, jak więd­nie w cu­dzej dłoni. Po­ma­ga się mu za­kwit­nąć i zy­skać peł­nię nie­wia­ry­god­nych moż­li­wo­ści. I nie, nie ocze­ku­ję od cie­bie ni­cze­go w za­mian, więc nie czuj się zo­bo­wią­za­na. Po pro­stu chcę tak po­stą­pić.”