“Kiedy ma się tyle lat co ja, do­wia­du­jesz się, że wspo­mnie­nia mogą czy­nić z nas kłam­ców. Żadne dwie osoby nie za­pa­mię­ta­ją danej chwi­li do­kład­nie tak samo, a cza­sa­mi lu­dzie nie zga­dza­ją się co do fak­tów, które miały miej­sce lub nie miały miej­sca. Czy­ta­łam kie­dyś, że każda hi­sto­ria ma dwie stro­ny, a to ozna­cza, że ktoś za­wsze kła­mie, ale nie sądzę, żeby to była praw­da. Praw­dę można na­gi­nać. Cza­sa­mi nie da się jej roz­po­znać. Nie chcia­łam być tą naj­lep­szą w jej hi­sto­rii, ale zmę­czy­ło mnie to, że trak­to­wa­ła mnie jak czar­ny cha­rak­ter.”