“Brnąc przez zimną, wilgotną ciemność, miał wrażenie, że otacza ona nie tylko jego ciało, ale i duszę. Pochłania go powoli, lecz nieubłaganie.”
/040acac75b9f8849325d783131138e01/n/maciej-liziniewicz "Maciej Liziniewicz")
Został dodany przez:
@maciejek7
@maciejek7
Pochodzi z książki:
/01feec90a10651a898f6d98f5781e8cb/n/ciemnia)
2 wydania
Ciemnia
Maciej Liziniewicz
8.3/10
Kiedy mężczyzna spotyka na swej drodze kobietę równie piękną, co niebezpieczną, zbrodnia jest tylko kwestią czasu… Warszawa, koniec XIX wieku. Po samobójczej śmierci narzeczonej inżynier Wiktor Turn...
