“Ak­cep­ta­cja po­wo­dze­nia w życiu była naj­trud­niej­sza do na­ucze­nia się i nadal zda­rza mi się upa­dać. Wciąż oglą­dam się przez ramię, ocze­ku­jąc na­dej­ścia cze­goś złego, cze­ka­jąc na to i – w cał­ko­wi­cie nie­zdro­wy spo­sób – mając na to na­dzie­ję. Kiedy po­ja­wia się pro­blem, czuję, że mogę ode­tchnąć. Wtedy wiem, z czym przyj­dzie mi się zmie­rzyć.”