Polska pisarka, autorka licznych wierszy i opowiadań dla dzieci i młodzieży, oraz autorka powieści Franek, jego pies i spółka.
Początkowo pracowała jako nauczycielka, jednak po kilka latach, z powodu choroby, musiała przerwać wykonywanie zawodu. Wtedy zaczęła pisać. Debiutowała w „Płomyczku” w 1930 i związana była z nim aż do wojny, publikując rocznie do kilkudziesięciu tekstów. Równolegle studiowała bibliotekoznawstwo. Wydała kilka książeczek (np. Spółdzielnie młodzieży, Pracujmy gromadą) poświęconych szkolnym kooperatywom i szkolnym kasom oszczędności. Można by więc ją uznać za patronkę dzisiejszej SKO – Szkolnej Kasy Oszczędności.
Początkowo pracowała jako nauczycielka, jednak po kilka latach, z powodu choroby, musiała przerwać wykonywanie zawodu. Wtedy zaczęła pisać. Debiutowała w „Płomyczku” w 1930 i związana była z nim aż do wojny, publikując rocznie do kilkudziesięciu tekstów. Równolegle studiowała bibliotekoznawstwo. Wydała kilka książeczek (np. Spółdzielnie młodzieży, Pracujmy gromadą) poświęconych szkolnym kooperatywom i szkolnym kasom oszczędności. Można by więc ją uznać za patronkę dzisiejszej SKO – Szkolnej Kasy Oszczędności.
Po wybuchu wojny w 1939 wspólnie z mężem, Adamem Charszewskim zamieszkali we Lwowie i znaleźli zajęcie w „Państwowym Wydawnictwie Mniejszości Narodowych ZSRR”, w dziale czytanek dla młodzieży.
Pisarka zginęła podczas niespodziewanego niemieckiego nalotu bombowego na Lwów 22 czerwca 1941, kiedy to bomba uderzyła w idącą ulicą grupkę pisarzy (zginęli wtedy: Aleksander Hawryluk, Stepan Tudor, Franciszek Parecki i ich żony, oraz Charszewska).