Cytaty Wiesław Myśliwski

“Otóż, według mnie, nie tylko muzyką, także życiem rządzi rytm. Gdy człowiek traci w sobie rytm, traci i nadzieję. Cóż jest płacz, cóż rozpacz, jeśli nie brakiem rytmu. Cóż pamięć, jeśli nie rytmem.”

“Bo też przyśni się coś nieraz, że już by się po takim śnie najchętniej nie wstało. A wstanę, to jakbym nie mógł tego snu z siebie zrzucić. I dalej w nim błądzę, bezwolny, nie czujący, czy to ja, czy ktoś za mnie. I wszystko dookoła wydaje mi się dalej snem.”

“Żyjemy w tym, co opowiedziane. Świat jest tym, co opowiedziane. Dlatego coraz ciężej żyć. I może tylko sny stanowią o nas. Może jeszcze tylko sny są nasze?”

“(...) to, co opowiedziane, nie odwrotnie, ustanawia to, jak było, jest czy będzie, nadaje temu wymiar, skazuje na nicość lub na zmartwychwstanie. I tylko to, co opowiedziane, jest jedyną możliwą wiecznością.”

“A może nasza wyobraźnia jest naszym nieszczęściem i przez to nieszczęściem świata?”

“Powiem Panu jedno, człowiek wolny jest nieprzewidywalny. Nie tylko dla innych. Przede wszystkim dla siebie.”

“Nie musi się zresztą od razu rozumieć. Życia, choćby nie wiem, ile się przeżyło, też się nie rozumie.”

“Odkąd człowiek opuścił naturę, zgodził się tym samym na inny porządek. Gdyby żył dalej w naturze, natura by go pilnowała.”

“Z łatami stajemy się sami do siebie mało podobni. I nawet nasza własna pamięć nie zawsze chce nas pamiętać, jacy kiedyś byliśmy.”

“Zdarzają się przecież ludzie podobni do siebie i czasem można wziąć kogoś za kogo innego. Zwłaszcza jeśli się z kimś było blisko, a już nigdy go się potem nie widziało, to chciałoby się go odnaleźć nawet w kimś obcym.”

“Na dłuższy związek już człowieka dzisiaj nie stać. Każdy za czymś goni, do czegoś się wspina, to z kimś drugim jak z kulą u nogi. Mówić się już nie chce, a tu trzeba. Nie ma o czym, a tu trzeba. Zdarzają się, nie powiem, małżeństwa do śmierci. Ale to już zabytki. Niedługo będzie się do takich wycieczki prowadzić, jak do zamków, katedr, muzeów. Małżeństwo, prawdę mówiąc, to dzisiaj spółka z ograniczoną odpowiedzialnością.”

“Nie można być jednak za uprzejmym, powiem panu. Nigdy nie wiadomo, czy nawet zwykłą uprzejmością człowiek nie zastawia pułapki na siebie.”

“(...) według mnie człowiek dla psów to najgorsze stworzenie.”

“Kiedy ludzi może coś podzielić, zawsze się podzielą.”

“Wszystko nas zwodzi, to prawda. Lecz miejsca najbardziej.”

“A w ogóle może wszystko jest pamięcią. Cały ten nasz świat, odkąd jest. I także my tu obaj, te psy. Czyją? Tego nie wiem.”

“Przeszłość wciąż się w nas dzieje, dopominając się o naszą pamięć.”

“Strachów jest, co ludzi na świecie i każdy po swojemu się boi.”

“Nagość potrzebuje wyrozumienia czyichś oczu.”

“To starość, która nas boli, z którą współcierpimy, na którą jesteśmy skazani, aby się w niej przeglądać i odnajdywać siebie. Może to dzięki ich starości przyzwyczajamy się i do własnej i z większym zrozumieniem ją znosimy.”

“Po nikim tak człowiek nie widzi dokładnie starości, jak po starzejących się ojcu, matce.”

“Każdy wiek ma swój zapach, od niemowlęctwa poczynając.”

“Prawda portretów i prawda życia to dwie różne prawdy.”

“Niech się życie każdego z was rozciąga jak guma, abyście nigdy nie doczekali swoich jubileuszów.”

“Człowiek odkrywając swoją obecność na świecie, jeszcze się wszystkiemu dziwi, a zdziwienie to korzeń pamięci. Niestety, wraz z latami korzeń usycha, tak że w końcu nic nas już nie dziwi.”

“W dzieciństwie gdy się coś wryje w pamięć, nigdy więcej tej pamięci nie opuści.”

“Życie to błądzenie za sobą bez nadziei, że się kiedykolwiek siebie odnajdzie.”

“Literatura jest przecież nie tylko poszukiwaniem prawdy o świecie, jest także, a może przede wszystkim, poszukiwaniem prawdy o sobie samym, pragnieniem dotarcia do siebie poprzez pisanie o innych, a tym samym odnalezienie siebie wśród innych.”

“Sztuka jest niebezpieczna, młodzieńcze.Obnaża naszą małość, nikczemność, podłość, fałsz. A co najgorsze, każe nam się zastanowić nas sobą, kim naprawdę jesteśmy, a nie kim się sobie wydajemy.”

“"Dobre czasy to nie te, w których się żyło, ale które się wspomina."”