Václav Pankovčín (1968–1999) to przedstawiciel interesującej generacji prozaików i poetów słowackich debiutujących na początku lat 90-tych. Autor siedmiu książek prozatorskich. Jego pisanie ma osobisty i w niemałym stopniu autobiograficzny charakter. Proza Pankovčina, choć wyraźnie osadzona w słowackiej rzeczywistości, często przypomina realizm magiczny w mrocznym, poetyckim wydaniu. Pankovčín bywa również wybornym, ale raczej dyskretnym i litościwym humorystą.