Stanisław Maria Mossakowski – polski historyk sztuki, profesor nauk humanistycznych, w latach 1978–1999 dyrektor Instytucie Sztuki Polskiej Akademii Nauk.
Pochodzi z rodziny o tradycjach ziemiańskich i inteligenckich. Wcześnie stracił rodziców, ojciec zmarł miesiąc przed jego urodzeniem, a matka wkrótce potem. Wychowywał się w rodzinie wuja, lwowskiego lekarza Józefa Sokołowskiego.
Pochodzi z rodziny o tradycjach ziemiańskich i inteligenckich. Wcześnie stracił rodziców, ojciec zmarł miesiąc przed jego urodzeniem, a matka wkrótce potem. Wychowywał się w rodzinie wuja, lwowskiego lekarza Józefa Sokołowskiego.
W 1958 ukończył studia na Uniwersytecie Jagiellońskim. Podjął wówczas pracę w Dziale Grafiki Biblioteki Jagiellońskiej. Rozpoczął wówczas badania nad działalnością barokowego architekta Tylmana z Gameren. W 1963 uzyskał stopień doktora nauk humanistycznych za pracę dotyczącą Pałacu Krasińskich w Warszawie. W 1967 przeszedł do pracy w Instytucie Sztuki PAN. Stopień doktora habilitowanego uzyskał w 1971 na podstawie rozprawy dotyczącej Tylmana z Gameren. W 1979 objął stanowisko profesora nadzwyczajnego. Tytuł profesora nauk humanistycznych otrzymał 19 kwietnia 1990, po czym został profesorem zwyczajnym. Pełnił funkcję zastępcy dyrektora Instytutu Sztuki PAN (1973–1978) i dyrektora tej placówki w latach 1978–1999.