Austriacki prozaik i dramaturg, z zawodu lekarz, rodowity Wiedeńczyk, przedstawiciel tamtejszego modernizmu. Studiował medycynę na uniwersytecie wiedeńskim, tam też obronił doktorat i podjął pracę w głównym szpitalu, a po kilku latach jako asystent swego ojca, który kierował oddziałem otolaryngologii wiedeńskiej kliniki. Od wczesnych lat po studiach publikował opowiadania w wiedeńskiej prasie, był także autorem ok. 70 publikacji naukowych z dziedziny medycyny, w tym wielu fachowych recenzji, publikowanych w
Internationale klinische Rundschau, czasopiśmie medycznym założonym przez ojca, którego był redaktorem. Po śmierci ojca (1893) założył własną praktykę lekarską.
Zaprzyjaźniony z Freudem, w swych opowiadaniach i dramatach przedstawiał jednostkę poddaną presji społecznej. "Schnitzlerowi nie chodzi o przedstawienie chorych stanów duchowych, ale o procesy zachodzące we wnętrzu przeciętnych ludzi, z ich zakłamaniem, które jest wymuszone, szczególnie na słabszych obywatelach, przez niepisane zakazy i nakazy społeczne, seksualne tematy tabu i kodeksy honorowe. Tak jak Freud w jego
psychoanalizie Schnitzler zajmuje się sferą seksualną, która była wypierana przez ówczesne społeczeństwo, ukierunkowane na racjonalność i postęp. Autor pokazuje, że w podświadomości ludzi drzemią siły, które wymykają się kontroli rozumu."