Ołeksandr Wasylowycz Irwaneć, ukr. Олександр Васильович Ірванець – ukraiński poeta, prozaik i dramaturg.
Urodził się we Lwowie, dorastał w Równym. Jest absolwentem Dubieńskiej Szkoły Pedagogicznej oraz Instytutu Literatury im. Gorkiego w Moskwie.
W 1985 roku we Lwowie założył grupę literacką Bu-Ba-Bu, do której należeli także Jurij Andruchowycz oraz Wiktor Nieborak. Dwa lata później debiutował tomikiem poezji Wohnyszcze na doszczi (Вогнище на дощі, 1987), ujawniając swój talent w dziedzinie poetyckiego pastiszu, trawestacji oraz parodii. W swoim tomiku odniósł się również do aktualnych wydarzeń społeczno-politycznych na Ukrainie. Kolejny tomik to Tiń wełykoho kłasyka (Тінь великого класика, 1991) oraz inne wiersze.
Poszczególne wiersze tłumaczone były na angielski, niemiecki, francuski, szwedzki, polski, białoruski i rosyjski. Część jego poezji prezentowała Literatura na Świecie (nr 10, 1995). Jego poezje można także znaleźć w rosyjskich czasopismach, m.in. na łamach Litieraturnej uczoby (Литературнa учёбa) і Drużby narodow (Дружбa народов).
W latach 90. zaczął pisać i wygłaszać swoje dramaty: Krótka sztuka o zdradzie dla jednej aktorki (1993), Wielkanocna elektryczka (1994), Recording (1995), Na żywo (1995) - wszystkie zostały przetłumaczone na polski przez P. Tomanka i zebrane w tomie Recording i inne utwory. Jego dramaty również zainteresowały publikę. W Niemczech tłumaczono je oraz wystawiano na deskach teatrów. W Polsce utwór Recording doczekał się realizacji radiowej.
Od 1990 roku mieszka w Irpeniu pod Kijowem. Ostatnią powieść Riwne! Rowno! (Рівне! Ровно!) opublikowano w kwietniowych i majowych 2001 r. numerach czasopisma Kurjer Krywbasu (Кур`єр Кривбасу). W 2003 roku wydał zbiór opowiadań Oczamymria (Очамимря). W miesięczniku Twórczość (grudzień 2005) ukazało się jego opowiadanie Play the Game (2004).
W 1995 roku został laureatem nagrody Helen Szczerban-Lipki (USA) oraz stypendystą Akademii Schloss Solitude (Niemcy). A w roku 2000 i 2002 był członkiem jury festiwalu Bonner Biennale.