Polska autorka książek dla dzieci i młodzieży, tłumaczka literatury rosyjskiej, podróżniczka.
Pochodziła z rodziny gruzińsko-rosyjskiej. Rodzicami Nataszy (Natalii) byli gruziński książę Konstanty Nikołajewicz Awałow i Wiera Snaksarew.
W 1928 r. ukończyła gimnazjum w Kaliszu, rok później wyjechała do Warszawy, gdzie rozpoczęła studia z historii sztuki na Uniwersytecie Warszawskim. W tym samym roku poznała Konstantego Ildefonsa Gałczyńskiego, którego poślubiła 1 czerwca 1930. Ich ślub odbył się w soborze metropolitalnym.
W latach 1934–1936 Gałczyńscy mieszkali w Wilnie, na Zarzeczu, gdzie urodziła się ich córka Kira. W 1936 r. przenieśli się z powrotem do Warszawy i osiedli w pobliskim Aninie.
W 1954 r. wstąpiła do Związku Literatów Polskich. W 1972 r. otrzymała Krzyż Kawalerski Orderu Odrodzenia Polski.
Zasłynęła jako tłumaczka literatury rosyjskiej, zwłaszcza opowiadań i dramatów Czechowa (Trzy siostry i Mewa). Pisała bajki (na motywach ludowych bajek francuskich) oraz powieści dla dziewcząt.
Była żoną Konstantego Ildefonsa Gałczyńskiego i matką Kiry Gałczyńskiej.