polski językoznawca, profesor nauk humanistycznych, działacz opozycji w okresie PRL.
założyciel i redaktor naczelny „LingVariów”, całe życie związany z Uniwersytetem Jagiellońskim.
Pan Profesor był bardzo wymagający i to nie tylko w stosunku do członków redakcji, ale też do wszystkich, którzy mieli styczność z pismem, czyli autorów, recenzentów, wydawnictwa. Ale najbardziej był wymagający w stosunku do siebie, po prostu żył „LingVariami”. Cały czas zabiegał o dobro pisma i poziom publikowanych w nim artykułów.
Był niezwykle pracowity. Przejawiało się to nie tylko w działaniach na rzecz „LingVariów” i edytorskiej skrupulatności w pracy redakcyjnej, ale też w twórczości naukowej. Pisał systematycznie artykuły i książki w ostatnim czasie głównie z zakresu historii polskiego językoznawstwa.
Dzięki utworzeniu w „LingVariach” działu Z przeszłości językoznawstwa, a także zainicjowaniu serii sympozjów „Przypomnienia” Prof. Mirosław Skarżyński zintensyfikował badania nad naszą tożsamością lingwistyczną. Uczył nas (członków redakcji) zawsze, żeby patrzeć nie tylko do przodu, ale również wstecz, na dokonania naszych poprzedników. W 2007 r. powołał do życia „Bibliotekę LingVariów”, w której dotychczas wyszło 27 tomów.
Był bardzo odważny, zwłaszcza podejmując w końcu 2005 r. śmiałą decyzję o utworzeniu na nowo powstałym Wydziale Polonistyki UJ pisma językoznawczego. Lingwiści mieli już wtedy gdzie publikować, kolejne czasopismo mogło się utrzymać (jako lokalny periodyk), upaść lub się rozwijać. Dzięki zaangażowaniu Pana Profesora „LingVaria” nie upadły i nie są lokalne, rozwijają się od kilkunastu lat, stanowiąc konkurencję – w dobrym tego słowa znaczeniu – dla czasopism o renomie ustalonej już przed kilkudziesięciu laty.