Marek Kęskrawiec – polski dziennikarz, z wykształcenia polonista.
Absolwent filologii polskiej. Debiutował w 1989 jako autor recenzji filmowych w tygodniku „Wolne Słowo”, wydawanym przez Zarząd Regionu Toruńskiego NSZZ „Solidarność”. Jako reporter rozpoczynał pracę w dzienniku toruńskim „Nowości”. Pracował następnie w czasopiśmie „Newsweek Polska”, telewizji TVN (2004–2006) i ponownie „Newsweek Polska” (odszedł z redakcji w kwietniu 2010), następnie współpracował z „Tygodnikiem Powszechnym”. W lutym 2012 objął funkcję redaktora naczelnego „Dziennika Polskiego”. Pięciokrotnie nominowany w konkursie Grand Press, dwukrotny zdobywca tej nagrody. W 2002 wyróżniono jego artykuł „Terror ekologiczny”, opisujący zjawisko tzw. ekoharaczy, czyli wymuszania pieniędzy za odstępowanie od protestów przez organizacje podszywające się pod ruch ekologiczny. W 2003 zdobył nagrodę Grand Press za artykuł „Folwark księdza Nowoka”, ujawniający kulisy działalności Komisji Majątkowej, przyznającej zawyżone rekompensaty za mienie zagrabione Kościołowi w czasach komunizmu. W 2004 otrzymał nagrodę główną w konkursie „Tylko ryba nie bierze?”, zorganizowanym przez Program Przeciw Korupcji Fundacji Batorego (cykl „Gabinety martwych dusz”, opisujący korupcję w NFZ). W tym samym roku uhonorowany również tytułem: Dziennikarz Roku Małopolski.
Absolwent filologii polskiej. Debiutował w 1989 jako autor recenzji filmowych w tygodniku „Wolne Słowo”, wydawanym przez Zarząd Regionu Toruńskiego NSZZ „Solidarność”. Jako reporter rozpoczynał pracę w dzienniku toruńskim „Nowości”. Pracował następnie w czasopiśmie „Newsweek Polska”, telewizji TVN (2004–2006) i ponownie „Newsweek Polska” (odszedł z redakcji w kwietniu 2010), następnie współpracował z „Tygodnikiem Powszechnym”. W lutym 2012 objął funkcję redaktora naczelnego „Dziennika Polskiego”. Pięciokrotnie nominowany w konkursie Grand Press, dwukrotny zdobywca tej nagrody. W 2002 wyróżniono jego artykuł „Terror ekologiczny”, opisujący zjawisko tzw. ekoharaczy, czyli wymuszania pieniędzy za odstępowanie od protestów przez organizacje podszywające się pod ruch ekologiczny. W 2003 zdobył nagrodę Grand Press za artykuł „Folwark księdza Nowoka”, ujawniający kulisy działalności Komisji Majątkowej, przyznającej zawyżone rekompensaty za mienie zagrabione Kościołowi w czasach komunizmu. W 2004 otrzymał nagrodę główną w konkursie „Tylko ryba nie bierze?”, zorganizowanym przez Program Przeciw Korupcji Fundacji Batorego (cykl „Gabinety martwych dusz”, opisujący korupcję w NFZ). W tym samym roku uhonorowany również tytułem: Dziennikarz Roku Małopolski.
Przez krótki okres związany z polityką. W 1988 wstąpił do NZS, a potem do PPS, reaktywowanej przez Jana Józefa Lipskiego, współtwórcę KOR. W 1989 r. rzecznik prasowy Komitetu Obywatelskiego w Toruniu, przekształconego później w Toruński Ruch Samorządności Obywatelskiej. Jeszcze w tym samym roku odszedł z polityki.
Prowadzi zajęcia z dziennikarstwa śledczego i gatunków dziennikarskich w Instytucie Dziennikarstwa i Komunikacji Społecznej Uniwersytetu Jagiellońskiego. Mieszka w Krakowie.
W 2007 opublikował (wspólnie z Grzegorzem Indulskim) książkę Afganistan. Po co nam ta wojna?. W maju 2010 w Wydawnictwie W.A.B. (seria "terra incognita") ukazała się jego książka o Iranie Czwarty pożar Teheranu, wyróżniona Nagrodą im. Beaty Pawlak.