Łesia Ukrainka

Łarysa Petriwna Kosacz-Kwitka (ukr. Лариса Петрівна Косач-Квітка), herbu Korczak (ur. 13 lutego/25 lutego 1871 w Nowogrodzie Wołyńskim (Zwiahlu), zm. 19 lipca/1 sierpnia 1913 w Surami) – ukraińska poetka, pisarka i krytyczka literacka, tłumaczka. Działaczka społeczna i kulturalna. Jedna z najważniejszych osobistości literatury i kultury ukraińskiej. Córka pisarki Ołeny Pcziłki (właśc. Olha Kosacz). Siostrzenica znanego ukraińskiego językoznawcy i historyka – Mychajła Drahomanowa. Debiutowała jako trzynastolatka – w 1884 r. opublikowała dwa wiersze w czasopiśmie „Zoria” („Gwiazda”) wydawanym we Lwowie. Tworzyła poezję liryczną, poematy epickie, dramaty, prozę. Pisała utwory publicystyczne. W ukraińskiej literaturze rozwinęła gatunek poematu dramatycznego. Brała czynny udział w rozwoju ukraińskiego ruchu na rzecz praw kobiet oraz w procesie odrodzenia narodowego.