Leopold Gluck nie był z zawodu historykiem, lecz ekonomistą; w chwili wybuchu wojny pracował w Ministerstwie Rolnictwa i Reform Rolnych. Podczas okupacji działał w strukturach polskiego państwa podziemnego, przygotowując administrację cywilną i gospodarczą Prus Wschodnich po ich odzyskaniu przez Polskę. W 1946 r. powołano go początkowo na stanowisko dyrektora departamentu, potem podsekretarza stanu w Ministerstwie Ziem Odzyskanych; po likwidacji tego ministerstwa przez pewien czas pozostawał bez pracy. Od grudnia 1956 do grudnia 1973 był zastępcą Prezesa Narodowego Banku Polskiego. Zmuszony do przejścia na wcześniejszą emeryturę zajął się wówczas badaniami historycznymi. Opublikował m.in. wraz z żoną "Maksymy" Napoleona (1983), do których przygotował obszerny wstęp o Napoleonie jako pisarzu. Interesował się szczególnie problemem bonapartyzmu jako modelu władzy. Rozprawa o inicjacji politycznej Napoleona miała być częścią szerszej monografii, której choroba i śmierć nie pozwoliły mu dokończyć.