Waldemar Kuligowski – antropolog kulturowy, profesor nauk humanistycznych, eseista, redaktor.
Absolwent VI Liceum Ogólnokształcącego w Bydgoszczy. W latach 1991–1996 studiował etnologię i antropologię kulturową na UAM w Poznaniu (magisterium na podstawie pracy Antropologia a kultura popularna. Współczesna wielość teorii i obrazów). W 1999 roku obronił pracę doktorską Rzeczywistość tekstu. W kręgu antropologii refleksyjnej, a w 2006 habilitował się (na podstawie rozprawy Miłość na Zachodzie. Historia antropologiczna). Profesurę zwyczajną uzyskał w lipcu 2018 roku. Kierownik Zakładu Studiów nad Kulturą Współczesną. W latach 2008–2012 sprawował funkcję prodziekana Wydziału Historycznego UAM. W środowisku akademickim znany z nietypowych, często kontrowersyjnych poglądów.
Członek trzech komitetów Polskiej Akademii Nauk: Komitetu Nauk Etnologicznych (2011-2020), Komitetu Nauk o Kulturze (2012-2020) i Komitetu Słowianoznawstwa (2011–2014). W latach 2014-2018 pełnił funkcję Przewodniczącego Interdyscyplinarnego Zespołu ds. Narodowego Programu Rozwoju Humanistyki. Ekspert Polskiej Komisji Akredytacyjnej (od 2014 roku).
Redaktor naczelny kwartalnika „Czas Kultury” (od 2017 roku). Przewodniczący serii wydawniczej „Kultury Popularne Świata”, wydawanej przez Polskie Towarzystwo Ludoznawcze. Członek rad naukowych czasopism: „Kultura i Historia”, „Slavia Meridionalis” i „Studia Muzealne”. Członek Rady Naukowej serii „Poznańskie Studia Etnologiczne” i „Audiowizualne aspekty kultury w ponowoczesności”.
Autor artykułów i esejów (m.in. w: „Teksty Drugie”, „Dialog”, „Konteksty”, „Kultura i Społeczeństwo”, „Kultura Współczesna”, „Lud”, „Ethnologia Polona”, „Anthropos”, „Antropologija”, „Jahrbuch für Europäische Ethnologie”, „Transfers. Interdisciplinary Journal of Mobility Studies", „Lietuvos Etnologija”). Artykuły naukowe publikował po angielsku, litewsku, rosyjsku, serbsku, słowacku, węgiersku, ukraińsku. Stały recenzent miesięcznika „Nowe Książki”. Wykładał gościnnie na uniwersytetach w Budapeszcie, Bratysławie, Brnie, Sankt Petersburgu i Kilonii.
Członek Royal Anthropological Institute (od 2014), Société Internationale d´Ethnologie et de Folklore/The International Society for Ethnology and Folklore (od 2015) i Polskiego Towarzystwa Ludoznawczego (od 2007).
Jego książka Miłość na Zachodzie. Historia antropologiczna otrzymała tytuł „Książki Jesieni 2004” przyznany przez Poznański Przegląd Nowości Wydawniczych. Sequel. Dalsze przygody kultury w globalnym świecie (napisany wspólnie z Wojciechem J. Bursztą) wyróżniono nagrodą „Edukacja XXI”.
Publicysta dzienników i tygodników opinii („Tygodnik Powszechny”, „Polityka”, „Gazeta Wyborcza”, „Przekrój”, „Wprost”).
Współpracuje z mediami ogólnopolskimi i lokalnymi, realizując programy telewizyjne. Prowadził pierwszy talk-show w historii TVP Poznań. Był kierownikiem Zespołu Redakcyjnego Naukowej Uniwersyteckiej Telewizji Internetowej UAM.TV.
Prezes Zarządu Stowarzyszenia Czasu Kultury (2017-2019), członek Komitetu Sterującego „Foresight Regionalny dla Wielkopolski" (2010-2013), ekspert w obszarze „Kultura, sztuka, ochrona dóbr kultury i dziedzictwa narodowego" Wydziału Kultury i Sztuki Urzędu Miasta Poznania (od 2012), członek Rady Programowej Teatru Polskiego w Poznaniu (od 2015), członek Rady Programowej Centrum Kultury „Zamek” w Poznaniu (2012-2015), członek Jury Konkursowego „Centrum Warte Poznania” (od 2013), przewodniczący Jury Konkursu Fotograficznego „Moja Wielkopolska” (2016).
Finalista Ogólnopolskiego Konkursu Poetyckiego (Kłodzko, maj 1994), laureat Konkursu Jednego Utworu (I Toruńskie Artystyczne Spotkania Młodzieży Akademickiej, grudzień 1994). Podczas studiów założył i grał w zespole punkowym.
Był redaktorem naczelnym studenckiego pisma Magazyn (etno)logiczny.
Od lat związany z Polskim Ruchem Przyjaciół Indian – współpracownik "Tawacin. Pisma Przyjaciół Indian", członek redakcji pisma "Wyspa Żółwia".
W 2015 roku otrzymał odznakę honorową „Zasłużony dla Kultury Polskiej”.