polski oficer Policji, młodszy inspektor w stanie spoczynku, w 2003 zastępca dyrektora Centralnego Biura Śledczego, profesor nauk społecznych.
Ukończył Wyższą Szkołę Oficerską w Szczytnie (1985) oraz Akademię Spraw Wewnętrznych (1988). Rozprawę doktorską pt. Taktyka działania pododdziałów antyterrorystycznych obronił w 1997 na Wydziale Wojsk Lądowych Akademii Obrony Narodowej. Stopień doktora habilitowanego uzyskał tamże w 2004 w oparciu o pracę Koncepcja współczesnych działań antyterrorystycznych. Tytuł naukowy profesora nauk społecznych otrzymał 18 października 2012. Specjalizuje się w taktyce i dowodzeniu.
Ukończył Wyższą Szkołę Oficerską w Szczytnie (1985) oraz Akademię Spraw Wewnętrznych (1988). Rozprawę doktorską pt. Taktyka działania pododdziałów antyterrorystycznych obronił w 1997 na Wydziale Wojsk Lądowych Akademii Obrony Narodowej. Stopień doktora habilitowanego uzyskał tamże w 2004 w oparciu o pracę Koncepcja współczesnych działań antyterrorystycznych. Tytuł naukowy profesora nauk społecznych otrzymał 18 października 2012. Specjalizuje się w taktyce i dowodzeniu.
W 2006 został profesorem Wyższej Szkoły Policji w Szczytnie. Zatrudniony jest również na Wydziale Nauk Politycznych Akademii Humanistycznej im. Aleksandra Gieysztora w Pułtusku. Był także wykładowcą Wyższej Szkoły Administracji w Bielsku-Białej i Szkoły Wyższej im. Pawła Włodkowica w Płocku.
W latach 1982–1990 służył w wydziale zabezpieczenia Komendy Stołecznej Milicji Obywatelskiej, m.in. jako kierownik sekcji bojowej. Następnie związany był z wydziałem antyterrorystycznym Komendy Stołecznej Policji, pełniąc od 1994 do 2000 funkcję jego naczelnika. W latach 2000–2003 był dowódcą samodzielnego pododdziału antyterrostycznego Policji w Warszawie. W 2003 sprawował funkcję zastępcy dyrektora Centralnego Biura Śledczego.
Został oskarżony przez prokuraturę okręgową w Ostrołęceo niedopełnienie obowiązków przy planowaniu i przeprowadzeniu akcji atrzymania dwóch przestępcóww marcu 2003 w podwarszawskiej miejscowości Magdalenka, w wyniku której śmierć poniosło dwóch oficerów Policji, a kilkunastu policjantów zostało rannych. W czerwcu 2006 sąd okręgowyw Warszawie uniewinnił go od zarzucanych mu czynów. W czerwcu 2007 sąd apelacyjnyw Warszawie uchylił wyrok sądu okręgowego i skierował sprawę do ponownego rozpatrzenia. W lipcu 2010, w drugim procesie dotyczącym strzelaniny w Magdalence, Jałoszyński został uniewinniony przez warszawski sąd okręgowy.