Konstanty Krumłowski

Konstanty Krumłowski ps. Wujcio Kostuś – polski dramatopisarz i satyryk, autor wielu polskich sztuk teatralnych, m.in. wodewilu Królowa przedmieścia, który przyniósł mu sławę.
Syn Jana i Kazimiery z Gruszeckich. Urodził się podczas wakacyjnego wyjazdu rodziców do majątku dziadka Benedykta Gruszeckiego, ale jego korzenie wywodziły się z Krakowa, który upodobał sobie do końca życia. Poza wyjazdem do Wiednia oraz pobytem w Warszawie, nie opuścił Krakowa na dłuższy czas. Pochodził z dość zamożnej rodziny (ojciec zajmował posadę radcy stanu w Wiedniu) i był z pochodzenia Czechem. Uczęszczał do Gimnazjum Sobieskiego w Krakowie, a następnie studiował w latach 1890-1892 prawo na Uniwersytecie Jagiellońskim.
Przez ojca nakłaniany do kontynuowania nauki, a następnie pracy w dziedzinie, do której nie miał pociągu, orientował się coraz bardziej na młodopolskie hasła i literaturę. Często zmieniał pracę. Występował w trupie aktorskiej pod pseudonimem Malinowski, był urzędnikiem, pracował w kancelarii adwokackiej, redagował pismo satyryczne „Bocian”, był kierownikiem literackim operetki w Teatrze Nowości w Krakowie. W literaturze zasłynął głównie jako autor wodewilów, wykorzystujących folklor miejski. Napisał też wiele jednoaktówek, żartów, kupletów, tekstów kabaretowych i satyrycznych.
Mieszkając w nowo zakupionym przez rodziców dworku na Zwierzyńcu, miał okazję do obserwacji życia podkrakowskiej ludności. To tu narodził się pomysł napisania Królowej Przedmieścia, spotęgowany jeszcze nieodwzajemnioną miłością do Marii Bajus, pracownicy fabryki papierosów na Zwierzyńcu. Ona właśnie stała się pierwowzorem Mani. Za swoje patriotyczne przekonania był, na krótko, aresztowany w Warszawie przez Rosjan.
W latach międzywojennych cieszył się olbrzymią popularnością, tak w Krakowie, Polsce, jak i wśród zagranicznej Polonii.