Litewski historyk i krytyk sztuki. Był synem poety i dyplomaty Jurgisa Baltrušaitisa. Studiował na Sorbonie. W latach 1933 i 1939 wykładał historię sztuki na Uniwersytecie w Kownie, a także na Sorbonie oraz w Instytucie Warburga w Londynie. Po zakończeniu II wojny światowej pozostał na emigracji. Pisał głównie w języku francuskim. Napisał kilkanaście książek, poświęconych głównie różnym odmianom manieryzmu oraz wizualnym aberracjom. Prowadził wykłady na New York University, Yale University, Harvard University oraz w Metropolitan Museum of Art w Nowym Jorku.