Jonas Lauritz Idemil Lie – norweski powieściopisarz, autor nowel i opowiadań. Pisał w języku bokmål. Przez wydawnictwo Gyldendal, a później także przez światowych krytyków, uznany za jednego z czterech najwybitniejszych pisarzy norweskich (wraz z Henrikiem Ibsenem, Bjørnstjerne Bjørnsonem i Alexandrem Kiellandem).
Kiedy Jonas miał pięć lat, cała rodzina przeniosła się do Tromsø. W tym mieście jego ojciec objął urząd sędziego. Lie podjął studia prawnicze na uniwersytecie w Christianii, gdzie poznał Ibsena i Bjørnsona. W roku 1859 przyjął posadę adwokata w Kongsvinger, wkrótce jednak wplątał się w spekulacje handlem drzewnym, co skończyło się dla niego utratą majątku i koniecznością rezygnacji z adwokatury. Rok później poślubił kuzynkę Thomasinę (1833-1907), która zawsze wspierała go w pracach literackich. Małżonkowie blisko 30 lat mieszkali we Włoszech, w Niemczech i we Francji, gdzie utrzymywali żywy kontakt z norweską cyganerią, zwłaszcza z Knutem Hamsunem i Hansem Kinckiem.
Lie uchodził również za znanego i cenionego poetę, opisującego piękno ojczystych stron. Jego synem był pisarz Erik Lie, wnukiem zaś Jonas Lie, szef norweskiego SS.
Lie uchodził również za znanego i cenionego poetę, opisującego piękno ojczystych stron. Jego synem był pisarz Erik Lie, wnukiem zaś Jonas Lie, szef norweskiego SS.