Joanna Gierak-Onoszko
Zostań fanem autorki:

Joanna Gierak-Onoszko

Autorka, 44 lata 98 czytelników
6.2 /10
100 ocen z 3 książek,
przez 98 kanapowiczów
Urodzona w 1980 roku w Polsce
Reporterka i autorka nominowana do najważniejszych nagród literackich w Polsce, laureatka m.in. NIKE Czytelników. Członkini zarządu Unii Literackiej.
Doradza m.in. międzynarodowym kancelariom prawniczym w sprawach komunikacji strategicznej.

Fot. Edyta Wojciechowska - źródło: https://dowody.com/autor/joanna-gierak-onoszko


Książki

27 śmierci Toby’ego Obeda
2 wydania
27 śmierci Toby’ego Obeda
Joanna Gierak-Onoszko
8.5/10
Seria: Reporterska (Dowody na Istnienie)

To też jest Kanada: siedem zapałek w słoiku, sny o czubkach drzew, powiewające na wietrze czerwone suknie, dzieci odbierane rodzicom o świcie. I ludzie, którzy nie mówią, że są absolwentami szkół z i...

Nadzieja
Nadzieja
Andrzej Stasiuk, Olga Tokarczuk, Natalia Fiedorczuk, Juliusz Strachota ...
5/10

"Ponoć bez niej nie ma człowieka” – pisze o nadziei Mariusz Szczygieł. „Pomoc najsłabszym i bezbronnym - dzieciom i osobom w podeszłym wieku - jest jednym z najtrwalszych, obejmujących nas wszystkich...

Pismo. Magazyn opinii, nr 4 / kwiecień 2018
czasopismo
Pismo. Magazyn opinii, nr 4 / kwiecień 2018
Jaume Cabré, Jakub Kornhauser, Andrzej Mencwel, Joanna Gierak-Onoszko ...
5/10
Seria: Magazyn Pismo

W kwietniowym numerze między innymi: - Portret: "Justin Trudeau. Kryzys wieku świetnego" (Joanna Gierak-Onoszko). - Reportaż: "Powstanie wybuchnie tej wiosny" (Aneta Prymaka-Oniszk). - Portret: "Mikoł...

Cytaty

Ja pierdolę, ludzie! Roimy tu o jakimś pojednaniu, palimy szałwię i wydaje się nam, że zbawiamy świat. My tu onanizujemy się naszym wybaczaniem, a Justin Trudeau właśnie leci odrzutowcem na drugi koniec kraju ratować budowę rurociągu Kinder Morgan!
Nikt mi nigdy nie powiedział, że jestem ważny, że jestem potrzebny. Nikt mnie nigdy nie pochwalił, nie pogłaskał po głowie, mówiąc: dobra robota, chłopcze.
Nienawidziłam ludzi, pośród których żyłam. Byli dla mnie obrzydliwymi dzikusami, byli gorsi niż zwierzęta...
Zastanawiałam się wtedy, po co się urodziłam. Doszłam więc do wniosku, że po to, by mnie gwałcono.
Wzięłam valium. Obudziłam się na oddziale. Nikt nie zapytał, co się stało.
Dobrze, że Kanada rozlicza się z tego, że zamykała rdzenne dzieci w internatach. Ale wiesz, zbudowaliśmy też drugi system, lecz o nim jak dotąd niewiele się mówi. A był niemal identyczny, tylko nie należał do resortu edukacji, lecz zdrowia.
Bo obok szkół, w których zamykano rdzenne dzieci, były też przecież takie szpitale.

Komentarze

© 2007 - 2025 nakanapie.pl