Janina Wieczerska-Zabłocka, ps. J.W., J.W.Z., Tadeusz Jurga, Tadeusz W. Jurga, Paweł – polska pisarka, publicystka, autorka książek dla dzieci i młodzieży.
Janina Wieczerska pochodzi z rodziny o tradycjach mieszczańskich, mieszkających w Koźminie Wielkopolskim od co najmniej XVIII wieku. Przed II wojną światową przeprowadziła się z rodzicami do Poznania. Po wojnie ukończyła gimnazjum we Wrocławiu, tam także zdała egzamin maturalny, po którym ukończyła polonistykę na Uniwersytecie Wrocławskim. Już w gimnazjum spotkała Stefana Zabłockiego, za którego później wyszła za mąż.
Krótko pracowała jako redaktor w wydawnictwie Ossolineum, następnie została dziennikarzem, a później sekretarzem redakcji czasopisma Odra. Cyklicznie publikowała komentarze i feletiony w prasie gdańskiej (z przerwą od początku stanu wojennego do 1989 roku); uprawiała także krytykę literacką.
Literacko zadebiutowała w 1957 roku felietonem napisanym pod pseudonimem "Paweł" i opublikowanym w Słowie Polskim. Jej debiutancką powieścią była wydana w 1965 roku książka o maturzystach wrocławskich z roku 1950 Zawsze jakieś jutro, w której zawarła momenty wspomnieniowo-biograficzne.
Jej wydana w 1977 roku powieść pt. Nie ma sprawy w 1980 roku została zaadaptowana na film pt. "Na własną prośbę" w reżyserii Ewy i Czesława Petelskich.
Z mężem Stefanem ma dwójkę dzieci: Agnieszkę Zabłocką-Kos i Piotra Zabłockiego.