/f9ece3a9b94e86e406f0cb1a7f53a309/n/irit-amiel)
Irit Amiel (ur. jako Irena Librowicz) – izraelska poetka, pisarka i tłumaczka polskiego pochodzenia, dwukrotnie nominowana do Nagrody Literackiej „Nike”.
Urodziła się w Częstochowie w spolonizowanej rodzinie żydowskiej[2], jako córka Leona Librowicza i Jentli z domu Hasenfeld. Jej przodkowie ze strony matki przybyli do Polski około 400 lat temu z terenów niemieckich, zaś ze strony ojca wcześniej, prawdopodobnie z Portugalii. Podczas II wojny światowej przebywała w częstochowskim getcie, z którego udało jej się wydostać i dzięki aryjskim dokumentom oraz pomocy Polaków doczekała końca wojny. Jej rodzice i najbliższa rodzina zginęli w obozie zagłady w Treblince. Po II wojnie światowej, za namową Icchaka Cukiermana, przyłączyła się do organizacji Bricha i w 1947 roku nielegalnie wraz z grupą młodzieży przedostała się do Mandatu Palestyny. Początkowo mieszkała w kibucu, a potem w Tel Awiwie. Miała sześcioro wnuków.
Urodziła się w Częstochowie w spolonizowanej rodzinie żydowskiej[2], jako córka Leona Librowicza i Jentli z domu Hasenfeld. Jej przodkowie ze strony matki przybyli do Polski około 400 lat temu z terenów niemieckich, zaś ze strony ojca wcześniej, prawdopodobnie z Portugalii. Podczas II wojny światowej przebywała w częstochowskim getcie, z którego udało jej się wydostać i dzięki aryjskim dokumentom oraz pomocy Polaków doczekała końca wojny. Jej rodzice i najbliższa rodzina zginęli w obozie zagłady w Treblince. Po II wojnie światowej, za namową Icchaka Cukiermana, przyłączyła się do organizacji Bricha i w 1947 roku nielegalnie wraz z grupą młodzieży przedostała się do Mandatu Palestyny. Początkowo mieszkała w kibucu, a potem w Tel Awiwie. Miała sześcioro wnuków.
/fcca78ecd0536e610ee72f47a85c43a3/n/osmaleni)
/o-119767/n/podwojny-krajobraz)
/o-9788362676293/n/zycie-tytul-tymczasowy)
/o-1009770/n/ja-i-ty-i-nastepna-wojna)
/o-9788378660309/n/spozniona-delayed)
/o-399482/n/wdychac-gleboko)
/3f11a8c7-a90c-457d-9e09-738fd7a41c67/n/zeszyty-literackie-nr-97-1-2007)
