Henryka Ilgiewicz, Henrika Ilgevič – polska historyk mieszkająca na Litwie, doktor habilitowana nauk humanistycznych.
Po ukończeniu w 1968 szkoły średniej w Janiszkach rozpoczęła studia z zakresu historii w Wileńskim Instytucie Pedagogicznym (obecnie Litewski Uniwersytet Nauk Edukacyjnych). Po ukończeniu nauki w 1973 rozpoczęła pracę w szkole średniej w Ejszyszkach. Od 1977 pracowała w Instytucie Filozofii i Socjologii Litewskiej Akademii Nauk, dzięki stypendium polskiego rządu od 1991 odbywała roczne studia doktoranckie w Instytucie Historii Uniwersytetu Adama Mickiewicza w Poznaniu i uzyskała stopień doktora nauk humanistycznych w zakresie historii. W 2002 przeszła do Instytutu Kultury, Filozofii i Sztuki i pracowała tam do 2009, od tego czasu jest starszym pracownikiem naukowym w Instytucie Badań Kultury Litwy (Lietuvos kultūros tyrimų institutas). W 2007 na podstawie rozprawy "Wileńskie towarzystwa i instytucje naukowe w XIX wieku" uzyskała stopień naukowy doktora habilitowanego nauk humanistycznych w zakresie historii.
Po ukończeniu w 1968 szkoły średniej w Janiszkach rozpoczęła studia z zakresu historii w Wileńskim Instytucie Pedagogicznym (obecnie Litewski Uniwersytet Nauk Edukacyjnych). Po ukończeniu nauki w 1973 rozpoczęła pracę w szkole średniej w Ejszyszkach. Od 1977 pracowała w Instytucie Filozofii i Socjologii Litewskiej Akademii Nauk, dzięki stypendium polskiego rządu od 1991 odbywała roczne studia doktoranckie w Instytucie Historii Uniwersytetu Adama Mickiewicza w Poznaniu i uzyskała stopień doktora nauk humanistycznych w zakresie historii. W 2002 przeszła do Instytutu Kultury, Filozofii i Sztuki i pracowała tam do 2009, od tego czasu jest starszym pracownikiem naukowym w Instytucie Badań Kultury Litwy (Lietuvos kultūros tyrimų institutas). W 2007 na podstawie rozprawy "Wileńskie towarzystwa i instytucje naukowe w XIX wieku" uzyskała stopień naukowy doktora habilitowanego nauk humanistycznych w zakresie historii.