Henryk Worcell

Worcell Henryk, właściwie Tadeusz Kurtyka (1909-1982), prozaik. 1928-1936 był w Krakowie kelnerem. 1936 opublikował znaną powieść obyczajową Zaklęte rewiry, w której zawarł doświadczenia z tego okresu. Po wybuchu II wojny światowej mieszkał w Zakopanem i powrócił do zawodu kelnera. 1943-1945 na robotach przymusowych w III Rzeszy. 1946-1957 był rolnikiem i bibliotekarzem we wsi Skrzynka koło Bystrzycy Kłodzkiej. Od 1957 osiedlił się we Wrocławiu. Pisał o życiu codziennym mieszkańców Dolnego Śląska, m.in. w powieściach: Pan z prowincji (1973), Czyja jest moja żona (1979). Także zbiory opowiadań: Parafianie (1960), Najtrudniejszy język świata (1965), Wieczory pod lipą (1968), O czym rzeka szepce z deszczem (wydanie pośmiertne 1989). Wspomnienia Wpisani w Giewont (1974), szkice Inne rewiry (1974). Dzieła wybrane (tom 1-3, 1979).