Henryk Jachimowski – polski poeta, prozaik, autor sztuk scenicznych.
Ukończył filologię polską na Wydziale Filologiczno-Historycznym Wyższej Szkoły Pedagogicznej w Krakowie. Debiutował jako poeta na łamach miesięcznika „Ziemia Kielecka”. W latach 1960–1965 był członkiem grupy Ponidzie. W latach 1983–1990 był redaktorem kieleckiego oddziału Wydawnictwa Łódzkiego.
Ukończył filologię polską na Wydziale Filologiczno-Historycznym Wyższej Szkoły Pedagogicznej w Krakowie. Debiutował jako poeta na łamach miesięcznika „Ziemia Kielecka”. W latach 1960–1965 był członkiem grupy Ponidzie. W latach 1983–1990 był redaktorem kieleckiego oddziału Wydawnictwa Łódzkiego.
Wystawiał swoje sztuki teatralne w kraju (Teatr STU i Teatr Bagatela w Krakowie) i poza granicami (Londyn, Budapeszt). Laureat wielu nagród literackich (m. in. Nagroda Czerwonej Róży - wyróżnienie w 1963, Laur Józefa Czechowicza, Nagroda Stanisława Piętaka, Nagroda Literacka im. Stanisława Staszica, Nagroda Miasta Kielce, Świętokrzyska Nagroda Kultury, Nagroda za osiągnięcia w dziedzinie twórczości artystycznej, upowszechniania i ochrony kultury, Zasłużony dla Kultury Polskiej, Gloria Artis)
Od 1992 roku prowadził w Kieleckim Centrum Kultury założoną przez siebie Scenę Autorską, w programie której realizował m.in. idee Teatru Kobiet w takich spektaklach jak: Image, Pieśń wigilijna, Pieśń o miłości, Pieśń o wolności, Pieśń o Ziemi oraz poprzez poetycką opowieść recitalu wyśpiewanego przez Justynę Łysak Moje życie jest moje. Realizacje te przedstawiane były wielokrotnie w Kielcach, w kościołach i teatrach na terenie kraju.