Hanka Zach (Halina Wanda Zach-Wogeck) – autorka pamiętnika z czasów okupacji, prowadzonego w latach 1940–1943. Dzieciństwo spędziła w Łomży, następnie mieszkała z rodzicami i młodszym bratem Karolem (Lolkiem) w Warszawie w kamienicy na rogu ulic Koszykowej i Lwowskiej.
W czasie okupacji uczęszczała do zawodowej szkoły handlowej i jednocześnie na tajne komplety w Gimnazjum, a następnie Liceum im. Narcyzy Żmichowskiej. Odbyła praktykę w gabinecie lekarsko-dentystycznym Zofii Wejroch, żony brata jej matki, lekarza Kazimierza Wejrocha. Uczyła się języka niemieckiego. Maturę zdała w 1943 roku. Po upadku Powstania trafiła wraz z rodziną do obozu przejściowego w Pruszkowie. Po wojnie ukończyła studia stomatologiczne na Akademii Medycznej w Łodzi, gabinet dentystyczny prowadziła w Warszawie na ul. Koszykowej. Z pierwszego małżeństwa z Władysławem Młochowskim urodziła córkę Iwonę. W latach sześćdziesiątych wyjechała na kontrakt do NRD, gdzie powtórnie wyszła za mąż za Kurta Wogecka.
Jej pamiętnik został odnaleziony w warszawskim antykwariacie przez varsavianistę i historyka Krzysztofa Jaszczyńskiego.
Jej pamiętnik został odnaleziony w warszawskim antykwariacie przez varsavianistę i historyka Krzysztofa Jaszczyńskiego.