/48fded27f3c1255b540bb52fa9df1d5c/n/grigol-abaszydze)
Gruziński pisarz i poeta. Pochodził ze znanej w Gruzji rodziny Abaszydze. W 1936 roku ukończył fakultet filologiczny Tbiliskiego Uniwersytetu im. Stalina. Swoje prace publikował od 1934 roku. W latach 1941-1942 był sekretarzem odpowiedzialnym gazety „Mnatobis”, a w latach 1944–1950 redaktorem odpowiedzialnym pisma satyrycznego „Niangi”.
Tworzył poezje, poematy, opowiadania i powieści, które nawiązują do tematu walki o wolność (wiersze patriotyczne „Mtrebi” (1941), „Pojedinok tankow” (1941), „Znamiena”, (1943), poemat „Niepobiedimyj Kawkaz” (1943), autor cyklu wierszy „Samchretis sazghwarze” (1949) i „Lenini Samgorszi” (1950). Współtworzył z Aleksandrem Abaszelim hymn Gruzińskiej SRR.
Tworzył poezje, poematy, opowiadania i powieści, które nawiązują do tematu walki o wolność (wiersze patriotyczne „Mtrebi” (1941), „Pojedinok tankow” (1941), „Znamiena”, (1943), poemat „Niepobiedimyj Kawkaz” (1943), autor cyklu wierszy „Samchretis sazghwarze” (1949) i „Lenini Samgorszi” (1950). Współtworzył z Aleksandrem Abaszelim hymn Gruzińskiej SRR.
Autor poematu historycznego Georgi VI 1942 i trylogii historycznej (część I Syn królowej Tamar. Kronika gruzińska z XIII w. 1957, wyd. pol. 1985[1], część II Długa noc 1963, wyd. pol. 1974, część III Cotne anu kartwelta dacema da amaghleba 1975). W polskim przekładzie ukazały się zbiory poezji w Antologii poezji gruzińskiej (1961) oraz w Poezji gruzińskiej (1985).
Jego dzieła były tłumaczone na wiele języków. Sam Abaszydze przetłumaczył na gruziński wiersze S. Petőfiego, A. Mickiewicza, P. Nerudy, M. Eminescu, I. Wazowa, Ch. Botewa.
/634514f8-0bb9-4be3-a901-90517484672f/n/syn-krolowej-tamar)
/439fe9f72caf7581cf493770b8e1ac16/n/dluga-noc)
/f811be95-bb40-468e-8ea8-8b55533c1439/n/antologia-poezji-gruzinskiej)
/48fded27f3c1255b540bb52fa9df1d5c/n/grigol-abaszydze "Grigoł Abaszydze")
