Franciszek Piotr Krok – polski naukowiec, profesor nauk fizycznych o specjalności fizyka ciała stałego. Profesor zwyczajny na Wydziale Fizyki Politechniki Warszawskiej.
W 1967 zdał egzamin maturalny w Liceum Ogólnokształcącego im. Artura Grottgera w Grybowie. W 1972 ukończył studia magisterskie na Wydziale Fizyki Politechniki Warszawskiej. W 1979 obronił na tym wydziale pracę doktorską, a w 1989 uzyskał na nim habilitację na podstawie rozprawy pt. Właściwości fizyczne NASICONU-u. Tytuł naukowy profesora w dziedzinie nauk fizycznych otrzymał 12 maja 1999.
W 1967 zdał egzamin maturalny w Liceum Ogólnokształcącego im. Artura Grottgera w Grybowie. W 1972 ukończył studia magisterskie na Wydziale Fizyki Politechniki Warszawskiej. W 1979 obronił na tym wydziale pracę doktorską, a w 1989 uzyskał na nim habilitację na podstawie rozprawy pt. Właściwości fizyczne NASICONU-u. Tytuł naukowy profesora w dziedzinie nauk fizycznych otrzymał 12 maja 1999.
W ramach pracy naukowo-badawczej zajmuje się procesami przewodnictwa jonowego i mieszania jonowo-elektronowego w ciałach stałych, strukturą przewodników superjonowych oraz możliwością ich implementacji w urządzeniach składujących i przekształcających energię.
Od 1972 zatrudniony na PW jako nauczyciel akademicki, a od 2003 na stanowisku profesora zwyczajnego. W kadencjach 2005–2008 i 2008–2012 prorektor PW ds. studiów. Kierownik Pracowni Krystalicznych Przewodników Superjonowych w Zakładzie Joniki Ciała Stałego na WF PW.
W kadencji 2007–2010 zastępca przewodniczącego, a w latach 2011–2019 Przewodniczący Komitetu Fizyki Polskiej Akademii Nauk[5]. Obecnie Honorowy Przewodniczący tego komitetu. Członek korespondent Towarzystwa Naukowego Warszawskiego. Członek Rady Naukowej Instytutu Fizyki Doświadczalnej Wydziału Fizyki Uniwersytetu Warszawskiego.
Wielokrotnie otrzymywał nagrody uczelniane za osiągnięcia naukowe i organizacyjne.
/6b5f0b8d0a4baedeed4237b908222e3b/n/switching-effects)
