Prozaiczka, poetka i dramatopisarka, absolwentka Islandzkiej Akademii Sztuk Pięknych. Pochodzi z rodziny literatów: jej ojciec Jökull Jakobsson uważany jest za twórcę współczesnego dramatu islandzkiego, matka Jóhanna Kristjónsdóttir była pisarką i dziennikarką. Elísabet Jökulsdóttir zadebiutowała w 1989 r. tomikiem poezji „Taniec w zamkniętym pokoju” („Dans í lokuðu herbergi”). W 2016 r. wystartowała w wyborach prezydenckich w Islandii, w których uzyskała 0,7% głosów. W 2020 r. za powieść „Chłód kwietniowego słońca” („Aprílsólarkuldi”) otrzymała Islandzką Nagrodę Literacką. Dwukrotna laureatka Fjöruverðlaunin: w 2007 r. za autobiograficzną powieść „Porady ślusarza” („Heilræði Lásasmiðsins”) i w 2015 r. za zbiór poezji „Miłość – jeden kłębek nerwów: żaden taniec pod Rybią Skałą” („Ástin ein taugahrúga: Enginn dans við Ufsaklett”), który w Polsce ukazał się zarówno w formie przekładu Jacka Godka, jak i adaptacji scenicznej białostockiego Teatru BaWiMo.