Cytaty Alexandre Dumas (Ojciec)

“Jak Bóg najdoskonalszym lekarzem schorzeń duszy, tak przyroda jest najlepszym na nie lekiem.”

“Nie na próżno się mówi, że kobieta jest wiecznie młoda. Każda z nas w jakimś zakątku serca ma zawsze dwadzieścia lat. [Anna Austriaczka]”

“Z czterech dzielnych ludzi, których dzieje opowiedzieliśmy, pozostało już tylko jedno ciało: dusze zabrał Bóg.”

“Największym dobrem człowieka jest wolność. Najświętszym jego obowiązkiem jest ją zachować.”

“Człowiek kierujący się sercem pozostaje w cieniu, modli się i żyje wspomnieniami.”

“Nie znam człowieka, który zasługuje na to, by drugi człowiek opłakiwał go przez całe życie.”

“Moja siła jest w mej słabości.”

“Zazwyczaj prosi się o rady, by ich nie słuchać albo jeśli się ich słucha, to po to jedynie, by móc się gniewać później na tego, kto rady udzielił.”

“Milczenie jest ostatnią radością nieszczęśliwych.”

“Jeden za wszystkich, wszyscy za jednego.”

“Zmarli przyjaciele nie spoczywają w ziemi, ale żyją w naszych sercach; tak Bóg chciał, abyśmy nigdy nie byli sami”

“Istotnie przeznaczeniem tych, co kochają, jest wyłącznie myśl o przedmiocie miłości. Jakąż radością dla ich biednych serc byłoby umieć stłumić w sobie dręczące uczucia.”

“Ucho jest wrogie, gdy wroga jest myśl.”

“Biedna Róża w swoim pokoiku nie mogła wiedzieć, o kim lub o czem marzył Korneljusz. Podług tego, co mówił przynajmniej, mogła wnosić, że marzył raczej o tulipanie, niż o niej, a jednakże Róża się myliła.  Lecz, gdy nikt nie mógł jej przekonać, że mylnie sądzi, gdy wyrazy nieroztropne Korneljusza spadły na jej serce, jak krople trucizny, Róża nie marzyła, tylko płakała.”

“Zdarza się, że ktoś tak wiele w życiu przecierpiał, iż ma prawo nigdy więcej nie powiedzieć: jestem zbyt szczęśliwy.”

“Ale im więcej się zastanawiał, tym bardziej ucieczka wydawała mu się rzeczą niemożliwą. Należał do tych wybranych natur, które brzydzą się pospolitością i nieraz pozwalają się wymknąć najlepszym w życiu okazjom, gdyż nie chcą wkraczać na utartą drogę, choć to jest właśnie ten szeroki trakt, który prowadzi ludzi przeciętnych do celu.”

“Stanowczo, zdaje się, że być ojcem dorosłej córki to rzecz nader męcząca; dostaje się od tego gorączki, puls bije dziewięćdziesiąt razy na minutę, dopóki panna jest w domu.”

“Domy, jak ludzie, mają swoją duszę i oblicze, i że w ich wyglądzie odbija się ich wnętrze. Ten dom wyglądał smutno, bo miał wyrzuty sumienia, a miał te wyrzuty, bo taił zbrodnię.”

“Na każdą boleść istnieją dwa lekarstwa – czas i milczenie.”

“Ludzie starają się upraszczać wynalazki skomplikowane, boć prostota jest zawsze doskonała.”

“Kochankę (…) można porzucić, a żony, psiakrew, nie! Żona to mebel na całą wieczność, wszystko jedno czy jest bliżej, czy dalej.”

“Każdy ma swoją namiętność, co zżera mu serce, niby robak miąższ owocu.”

“Idee nie umierają (…); drzemią czasem, ale budzą się jeszcze silniejsze.”

“Wielkie damy bowiem, zupełnie tak samo jak panienki z magazynów, ogromnie szanują się i bardzo rzadko decydują się na przebywanie u kochanków dłużej, jak do północy.”

“Tylko ten, który spadł na samo dno niedoli, jest zdolny odczuć i ocenić szczęście najwyższe.”

“Czemże jest życie - odezwał się Debray - jak nie wyczekiwaniem w przedpokoju śmierci? ”

“Odznaczasz się pan, jak mi się zdaje, jedną z nader rzadkich cnót, nieomylnością; ale ten, kto potrafi przyznać się do swoich błędów, nie jest moim zdaniem uboższy”

“Nienawiść zaślepia, gniew ogłusza, a ten kto pragnie zaspokoić żądzę zemsty, może przypadkiem napić się goryczy”

“Żądanie twoje nie jest dość właściwe, bo jakkolwiek w zasadzie uznaję całą jego słuszność, odmówiłbym mu ze względu na formę.”

“Miłość to najbardziej egoistyczna ze wszystkich namiętności.”