Debiutował trzema opowiadaniami w 1952, w 1959 opublikował swoje najsłynniejsze opowiadanie Kwiaty dla Algernona nagrodzone w 1960 Nagrodą Hugo za najlepszą miniaturę literacką. W 1966 otrzymał nagrodę Nebulaza tę samą historię przerobioną na powieść.
Od 1966 był wykładowcą, a od 1972 profesorem literatury angielskiej na Uniwersytecie Ohio.