“Ale przeczytane na nowo, te opowieści przyniosły jej tylko rozczarowanie. Po końcowych poprawkach tekst, który starała się oceniać obiektywnie, z jak największym dystansem, wydał się jej zarazem lakoniczny i pełen rozpaczy. Był długim telegramem, którego autor woła o pomoc i trafia w próżnię. Nie odnajdywała się w nim. Uważała, że absolutnie nie oddaje stanu spokojnego oczekiwania, którym pragnęła wypełnić swe życie. ”
“Skoro mnie tak kocha, dlaczego zmusza mnie do prowadzenia tak idiotycznego życia?”
“(...) prawdziwy czytelnik nie kataloguje książek. Zapomina o nich, jego umysł rozprasza się, przechodząc od oczarowania do oczarowania. ”
“Przepraszam, że żyję. Następnym razem już nie będę. ”
“(...) zdążył wysłuchać najgłębszych przekonań Henryka, który posiadał tylko przekonania, a miał ich tak wiele, że mógłby żyć z odsetek.”