Rosyjski filolog, semiotyk kultury, mitograf.
Jeden z współtwórców Tartusko-Moskiewskiej Szkoły Semiotyki. W roku 1960 ukończył Uniwersytet Moskiewski im. M.W. Łomonosowa, gdzie wykładał do roku 1982. Pracował m.in. z Jurijem Łotmanem, który wpłynął na jego idee. Następnie pracował w Harvard University, Cornell University, na uniwersytecie w Wiedniu i Uniwersytecie w Grazu. Obecnie wykłada na uniwersytecie w Neapolu. Mieszka w Rzymie. Został wybrany na członka wielu europejskich towarzystw naukowych i akademickich.
Bibliografia jego prac liczy kilkaset pozycji, w tym 28 książek.
Historia i semiotyka to zbiór studiów, obrazujący przemianę, której semiotyka uległa w latach osiemdziesiątych pod wpływem spotkania z historią. Uprzywilejowanym terenem badań, na podstawie których autor buduje swe modele teoretyczne, są dzieje i kultura Rosji.