Uładzimier Alaksiejewicz Arłou (biał. Уладзімер Аляксеевіч Арлоў, ros. Владимир Алексеевич Орлов, Władimir Aleksiejewicz Orłow) – białoruski historyk i poeta, wiceprzewodniczący Białoruskiego PEN-Clubu.
Po ukończeniu szkoły średniej w rodzinnym Połocku podjął studia na Wydziale Historii Białoruskiego Uniwersytetu Państwowego im. Włodzimierza Lenina (zakończone w 1975). Pracował jako nauczyciel historii w szkołach białoruskich. Swoje pierwsze poezje drukował w czasopismach studenckich, m.in. "Błakitny lichtar" («Блакітны ліхтар», Nowopołock) i "Miławica" («Мілавіца», Mińsk).
Po ukończeniu szkoły średniej w rodzinnym Połocku podjął studia na Wydziale Historii Białoruskiego Uniwersytetu Państwowego im. Włodzimierza Lenina (zakończone w 1975). Pracował jako nauczyciel historii w szkołach białoruskich. Swoje pierwsze poezje drukował w czasopismach studenckich, m.in. "Błakitny lichtar" («Блакітны ліхтар», Nowopołock) i "Miławica" («Мілавіца», Mińsk).
Od 1976 do 1986 zatrudniony jako redaktor gazety "Chimik" («Хімік»). W 1986 przystąpił do Związku Pisarzy Białoruskiej SRR. Od 1988 współpracował z wydawnictwem "Mastackaja litaratura" («Мастацкая літаратура»). W tym samym roku zaangażował się w działalność polityczną wstępując do Białoruskiego Frontu Ludowego, występując jednocześnie z KPZR. Od 1992 pozostawał członkiem Sejmu BFL. W 1997 nawiązał współpracę z redakcją "Krynicy" («Крыніца»).
Jest laureatem nagrody literackiej im. Franciszka Bahuszewicza przyznawanej przez Białoruski PEN-Club. 26 marca 2010 został uhonorowany nagrodą Europejski Poeta Wolności.