Arleta Galant – dr hab., literaturoznawczyni, krytyczka literacka, adiunkt w Zakładzie Literatury XX i XXI Wieku w Instytucie Polonistyki i Kulturoznawstwa Uniwersytetu Szczecińskiego. Autorka książek Prywatne, publiczne, autobiograficzne. O dziennikach i esejach Jana Lechonia, Zofii Nałkowskiej, Marii Kuncewiczowej i Jerzego Stempowskiego (Warszawa 2010) oraz Prowincje literatury. Polska proza kobiet po 1956 roku (Szczecin 2013, 2014). Współredaktorka kilku monografii, m.in. Pisarstwo kobiet pomiędzy dwoma dwudziestoleciami (Kraków 2011), Czytanie. Kobieta, biblioteka, lektura (Szczecin 2015), Monady. Polsko-niemiecko-żydowskie po(st)graniczne narracje miejskie (Kraków–Budapeszt 2015), Kobieta, literatura, medycyna (Szczecin 2016). Autorka artykułów poświęconych historii literatury kobiet, polskiej prozie współczesnej, tekstom autobiograficznym, narracjom miejskim i feministycznej krytyce literackiej.