Arkady Gajdar
Zostań fanem autora:
× 1

Arkady Gajdar

Autor, zmarł w 1941 (żył 36 lat) 36 czytelników
6.3 /10
31 ocen z 3 książek,
przez 23 kanapowiczów
Urodzony w 1904 roku
właśc. Arkadij Pietrowicz Golikow, ros. Арка́дий Петро́вич Го́ликов (ur. 9 stycznia?/22 stycznia 1904 w Lgowie w guberni kurskiej, zm. 26 października 1941 pod Kaniowem) – radziecki pisarz młodzieżowy.

Urodził się w Lgowie. Dzieciństwo spędził w Arzamasie. W czasie wojny domowej w Rosji, w 1918 wstąpił do RPK(b) i jako ochotnik do Armii Czerwonej gdzie trafił do Jednostki Specjalnego Przeznaczenia w armii Tuchaczewskiego. Zadaniem tych jednostek, stworzonych przez Trockiego, było posuwanie się za jednostkami liniowymi i uniemożliwianie im wycofania się lub rezygnacji z walki.

W końcu lipca 1921 wieku 17 lat, został dowódcą 58 samodzielnego pułku do walki z bandytyzmem (jako nastolatek dowodził blisko 2 tys. dorosłych mężczyzn). Brał udział w tłumieniu antybolszewickiego powstania tambowskiego. Odznaczał się wyjątkowym okrucieństwem, osobiście dokonując egzekucji grup zakładników[1], w tym również kobiet i dzieci. Opis tych zbrodni znalazł się w książce Władimira Sołouchina Słone jezioro (ros. Солёное озеро) (1994).

Kilkakrotnie ranny, w 1924 został zdemobilizowany z powodu urazów i nawracających stanów depresyjno-maniakalnych. Kilkakrotnie podejmował próby samobójcze. Leczył się w klinikach psychiatrycznych. W swoim dzienniku wspominał, że śnili mu się ludzie, których zamordował w dzieciństwie.

W roku 1925 napisał swą pierwszą powieść – W dni porażek i zwycięstw (ros. В дни поражений и побед). Jego twórczość uznano za narzędzie kształtowania komunistycznych postaw młodzieży. Pod wpływem opowiadania Timur i jego drużyna z 1940, przetłumaczonego na wiele języków, powstawały drużyny pionierów „timurowców”, niosących pomoc ludziom starym i samotnym.

Na początku wielkiej wojny ojczyźnianej trafił na front jako specjalny korespondent Komsomolskiej Prawdy. We wrześniu 1941 roku jego oddział został otoczony przez Niemców w rejonie Kijów–Humań, a on sam trafił do oddziału partyzanckiego. 26 października 1941 zginął w walce. Został pochowany w Kaniowie, gdzie w 1953 roku odsłonięto jego pomnik.

Jego syn, Timur Gajdar, był radzieckim admirałem, dziennikarzem i pisarzem.
Jego wnuk, Jegor Gajdar, był premierem i ministrem finansów Federacji Rosyjskiej w latach 1991–1992.
Jego prawnuczka, Maria Gajdar, w 2015 roku dostała ukraińskie obywatelstwo i została mianowana zastępcą gubernatora Odessy (M. Saakaszwilego)

Książki

Czuk i Hek
2 wydania
Czuk i Hek
Arkady Gajdar
6.3/10

"Wtedy wszyscy wstali i zaczęli życzyć sobie nawzajem szczęścia z okazji Nowego Roku. I chociaż szczęście to każdy pojmował inaczej, wszyscy razem wiedzieli i rozumieli, że trzeba żyć uczciwie, dobrze...

Timur i jego drużyna
4 wydania
Timur i jego drużyna
Arkady Gajdar
6.6/10

Powieść dla dzieci napisana przez Arkadego Gajdara. W pierwszej wersji bohater miał na imię Dunkan, ale autora zmuszono do zmiany, wybrał wtedy imię swojego syna - Timura. Powieść ukazała się w 1940 ...

Dym w lesie
Dym w lesie
Arkady Gajdar
6/10
Seria: Seria z zebrą

Powieść dla młodszych czytelników o przygodach Fenii i Wołodii.

Szkoła
Szkoła
Arkady Gajdar
Seria: Biblioteka Młodych

Arkady Gajdar (właściwie A. Golikow, ur. w 1904 r.) poległ na froncie w 1941r. Zasłynął jako autor znakomitych nowel i powieści dla młodzieży, zawierających wiele elementów autobiograficznych. Od najm...

Podziel się pierwszym cytatem autora z innymi Kanapowiczami!
Dodaj pierwszy cytat!

Komentarze

© 2007 - 2024 nakanapie.pl