Andrzej Pepłoński – polski historyk specjalizujący się w dziejach wywiadu II RP, podpułkownik MO, Inspektor Policji.
Od 1965 do 1975 był funkcjonariuszem Milicji Obywatelskiej. W 1975 rozpoczął studia w Akademii Spraw Wewnętrznych, które ukończył w 1978, następnie pracował w ASW jako wykładowca (1978–1982), starszy wykładowca (1982–1983). W 1983 obronił pracę doktorską i został zatrudniony jako adiunkt. W 1989 habilitował się w Wojskowym Instytucie Historycznym. Służbę w MO zakończył w stopniu podpułkownika. W 1990 został pozytywnie zweryfikowany i wstąpił do Policji, w latach 1990–1992 był zastępcą komendanta Wyższej Szkoły Policji w Szczytnie ds. naukowo-dydaktycznych, w stopniu inspektora Policji. W 1994 przeszedł na emeryturę.
W 1995 został pracownikiem Instytutu Historii Pomorskiej Akademii Pedagogicznej w Słupsku (od 2006 działającej jako Akademia Pomorska w Słupsku), w 2001 otrzymał tytuł profesora, w latach 2004–2008 był dziekanem Wydziału Filologiczno-Historycznego, w latach 2008–2012 był kierownikiem nowo utworzonej Katedry Bezpieczeństwa Narodowego.
W latach 2000–2004 był ekspertem Polsko-Brytyjskiej Komisji Historycznej do Spraw Dokumentacji Działalności Polskiego Wywiadu i Jego Współdziałania z Wywiadem Brytyjskim. Komisja została powołana przez premierów rządów Polski i Wielkiej Brytanii.
W 1996 otrzymał Nagrodę „Przeglądu Wschodniego” za książkę Wywiad Polski na ZSRR 1921–1939.