Cytaty Andrea Stewart

Dodaj cytat
Nie mó­wi­łam mu, żeby mi po­ma­gał. W ogóle za­po­mnia­łam o jego obec­no­ści – był za mały. Oka­za­ło się jed­nak, że nikt nie jest za mały, żeby od­wró­cić bieg wy­da­rzeń.
– Przy­kro mi, że nie mo­gli­śmy być przy­ja­ciół­mi – rzekł.
– Wciąż mamy na to czas.
– Stwier­dzi­ła, zanim ru­szy­li do boju prze­ciw­ko temu, który ich stwo­rzył – za­de­kla­mo­wał.
I po­ka­żę mu, że nawet wy­bra­ko­wa­ne córki po­tra­fią po­słu­gi­wać się wła­dzą.
Naj­lep­sze in­ten­cje mogą zo­stać pod­ko­pa­ne przez chci­wość.
– Gdy byłem w wo­dzie – od­parł Mephi – nie wie­dzia­łem, dokąd pły­nąć. Mu­sia­łem zna­leźć kogoś, kto mi po­mo­że. Pod­pły­ną­łem do cie­bie, bo wie­dzia­łem, że ty mi po­mo­żesz. Wiem, kim je­steś. – Szturch­nął mnie nosem w bark. – Je­steś osobą, która po­ma­ga.
Nie­do­bre? – spy­tał, spo­glą­da­jąc mi w oczy. – Ina­czej. – Od­chrząk­ną­łem. – To takie dobre, które cię smuci, bo już tego nie masz. Bar­dzo dobre.
Rze­czy­wi­stość to su­ro­wa pani, ale nie można za­prze­czać jej ist­nie­niu.
© 2007 - 2024 nakanapie.pl