Anda Eker (Andzia Regina Eker) – polsko-żydowska poetka dwudziestolecia międzywojennego.
Anda Eker urodziła się we Lwowie w zamożnej mieszczańskiej rodzinie, jako pierwsze dziecko Fejgi i Samuela Ekerów. Ojciec poetki był aptekarzem, zaangażowanym działaczem społecznym i syjonistycznym. Młodszy brat Andy, Ignacy, ukończył medycynę w Wiedniu i historię sztuki w Londynie, po wojnie osiedlił się na Jamajce, gdzie był cenionym malarzem i krytykiem sztuki.
Anda Eker urodziła się we Lwowie w zamożnej mieszczańskiej rodzinie, jako pierwsze dziecko Fejgi i Samuela Ekerów. Ojciec poetki był aptekarzem, zaangażowanym działaczem społecznym i syjonistycznym. Młodszy brat Andy, Ignacy, ukończył medycynę w Wiedniu i historię sztuki w Londynie, po wojnie osiedlił się na Jamajce, gdzie był cenionym malarzem i krytykiem sztuki.
Anda edukację rozpoczęła w prywatnej szkole Marii Reginy Goldfarbowej, następnie uczęszczała do Prywatnego Gimnazjum Żeńskiego im. Juliusza Słowackiego we Lwowie. W 1930 roku rozpoczęła studia na Wydziale Humanistycznym Uniwersytetu Jana Kazimierza, gdzie działała w Żydowskim Towarzystwie Filozofów przy UJK. Studia przerwała w 1933 roku z powodu emigracji do Palestyny, gdzie rozpoczęła naukę w szkole rolniczej w Nahalal, której także prawdopodobnie nie ukończyła.
W latach 1933-1935 poetka ciągle podróżowała między Lwowem a Tel Awiwem, gdzie na stałe osiedlili się jej rodzice po emigracji do Palestyny.
Z uwagi na pogarszający się stan zdrowia, depresję, nieznajomość języka hebrajskiego i niepowodzenia w życiu osobistym w 1935 roku na stałe powróciła do Lwowa, gdzie zmarła 23 stycznia 1936 roku, w wieku 23 lat.
Za oficjalną przyczynę śmierci poetki podaje się zapalenie płuc, ale niektóre źródła sugerują, że Eker popełniła samobójstwo.