Adolf Gawalewicz – polski prawnik, pisarz i więzień hitlerowskich obozów koncentracyjnych.
W 1935 zdał egzamin dojrzałości w IX Państwowym Gimnazjum im. Jana Kochanowskiego we Lwowie. W czerwcu 1939 otrzymał dyplom na Wydziale Prawa Uniwersytetu Jagiellońskiego i rozpoczął pracę w krakowskim magistracie.
Za udział w konspiracji i rozpowszechnianiu prasy podziemnej został 16 września 1940 aresztowany i osadzony w więzieniu Montelupich. 9 stycznia 1941 znalazł się w Auschwitz-Birkenau, gdzie otrzymał numer więźnia 9225.
W połowie czerwca 1944 został przewieziony do KL Buchenwald, stąd do Mittelbau-Dora, Ellrich i KL Bergen-Belsen.
Od czerwca 1945 do lipca 1946 przebywał na leczeniu sanatoryjnym w Szwecji. Po powrocie do kraju wrócił do pracy w krakowskim urzędzie miejskim, gdzie pracował do przejścia na emeryturę.
W roku 1948 otrzymał stopień doktora na Uniwersytecie Jagiellońskim. W roku 1963 uczestniczył jako świadek na drugim procesie oświęcimskim we Frankfurcie nad Menem.
Zmarł w Krakowie.
Zmarł w Krakowie.
/9f41dea9dda74714f6f770e628f6c5aa/n/refleksje-z-poczekalni-do-gazu)
/3abd0bdc-d0b3-4dc4-ab57-286e89328129/n/reflections-in-the-gas-chamber-s-waiting-room)
