Zaskakująco często zdarzają się sytuacje, w których kochający się ludzie wyrządzają sobie wzajemnie krzywdę. Dzieje się tak w niejednym małżeństwie, w przyjaźni lub nawet w relacjach rodzinnych pomiędzy rodzicem a dzieckiem. Czy można kochać i nienawidzić jednocześnie?
Postaram się przybliżyć odpowiedź, kierując cię do różnych książek. Istnieje część osób, która odczuwa skrajnie różne emocje wobec jednego wydarzenia. Często towarzyszy im nieufność, wzmożona zazdrość o bliską osobę, lęki, stany depresyjne, a w niektórych przypadkach pojawiają się nawet skłonności do schizofrenii. Ciężko jest żyć z partnerem/ką, który/a ma zaburzenie osobowości typu borderline i to właśnie na tym skupię się w tym artykule.
Osobowość pograniczną cechuje ogromny lęk przed opuszczeniem przez bliską im osobę, a nawet ważna dla niej grupę. Odrzucenie, np. rozstanie z partnerem/ką jest dla nich bardzo trudnym emocjonalnie przeżyciem. Uważa się, że borderline nie jest tylko chorobą dziedziczną. Duży wpływ na rozwój tego zaburzenia mają m.in. środowisko, nieprawidłowe wychowanie, przemoc w rodzinie, zaniedbanie, uraz w dzieciństwie lub problemy małżeńskie rodziców np. odejście jednego z nich.
W związku z tym, że w życiu dane mi było spotkać takie osoby i nie rozumiałam ich zachowania, postanowiłam dowiedzieć się o tym zaburzeniu nieco więcej. Próbując zebrać jak najwięcej informacji z różnych źródeł, trafiłam na ciekawe filmy z wypowiedziami specjalistów i na wiele książek o tematyce depresji i zaburzeń osobowości typu borderline. BPD (Borderline Personality Dissoder) często określane jest mianem „osobowości z pogranicza”. Nazwa ta zawiera w sobie słowo klucz, czyli „pogranicze”. Dlaczego? Dlatego że osobowość ta cechuje się niestabilnością nastrojów, poczuciem pustki, niespełnienia i zaburzeniem tożsamości. Z rozmów przeprowadzonych z osobami zaburzonymi spora część podkreśla, że często sami odrzucają bliskich im ludzi ze strachu, że zostaną odtrąceni przez nich pierwsi. Dobrą informacją jest jednak to, że można z taką osobą żyć w miarę normalnie. Istnieje jednak pewien warunek.
APA (Amerykańskie Towarzystwo Psychiatryczne) opracowało strategię jak leczyć osoby z BPD, choć wraz z upływającym czasem wiedza na ten temat ciągle się poszerza i przeprowadzane są kolejne badania. Głównym czynnikiem pomocy jest oczywiście psychoterapia chorego. Osoba z zaburzeniem borderline ma szansę na normalne funkcjonowanie tylko, jeśli podejmie się pracy nad sobą. Według mnie ktokolwiek kto chciałby choć trochę przybliżyć się do uzyskania wiedzy o tym zaburzeniu, powinien na początek skorzystać z pomocy tych kilku książek:
Kay Redfield Jamison, czyli autorka książki, specjalizuje się w dziedzinie choroby, jaką jest psychoza maniakalno-depresyjna. Pisarka jest psychologiem i terapeutką cieszącą się dużym uznaniem wśród ludzi ze środowiska lekarzy. Autorka sama odczuła tę chorobę, co spowodowało, że napisała tę książkę z punktu widzenia nie tylko lekarza, ale i pacjenta. Pozwala to na zrozumienie działania choroby depresyjnej osobom chorującym, jak i czytelnikom, którzy chcieliby przyjrzeć się temu tematowi bliżej. Dzięki tej książce można także uzyskać informacje jak z taką osobą postępować. Naprawdę warto to wiedzieć.
Kreisman Jerold J, Straus Hal, autorzy wyżej wymienionej książki przedstawiają, jak wygląda życie osoby zmagającej się z borderline i jej bliskich. Pomagają zrozumieć czym jest to zaburzenie, jak z nim funkcjonować i jakie są efekty posiadania tego problemu. Tłumaczą, co może być przyczyną początków nabycia tego zaburzenia, jak rozmawiać z taką osobą i jak radzić sobie w chwili jej „wybuchu”. Border skłonny jest do złości, smutku, żalu, zachowań autodestrukcyjnych, agresywnych i prób samobójczych. Pisarze trafnie przybliżają czytelnikowi świat BPD (Borderline Personality Dissoder), analizując prawdziwe przypadki i korzystając z wielu potwierdzonych źródeł. Badania pokazują, że zaburzenie osobowości borderline robi się coraz bardziej powszechne wśród społeczeństwa. Wysiłek tych pisarzy zdecydowanie gra istotną rolę w podnoszeniu świadomości ludzkiej na BPD. Każda z osób biorąca czynny udział w życiu bordera powinna się z tą książką zapoznać jak najszybciej.
Wera Kubicka postanowiła ująć procesy zachodzące w głowie zaburzonej osoby, w opowieści o kobiecie mającej trudność w stworzeniu stabilnej relacji, która po nieudanej próbie samobójczej trafia do szpitala psychiatrycznego. Pisarka w książce przedstawia osobowość z pogranicza jako osobę wrażliwą i delikatną. Skupia się bardziej na tej lepszej stronie. Autorka sama zmaga się na co dzień z zaburzeniem borderline, co sprawia, że książka nabiera jeszcze większej wartości i autentyczności. Pisarka przytacza w niej piękną myśl:
„Z zaburzeniami osobowości naprawdę można żyć, nie sprawiając problemów sobie ani innym. Wystarczy, że będziemy chcieli nad sobą pracować”.
Te słowa potwierdzają osoby z zaburzeniem borderline czynnie biorące udział w terapii, która zwiększa szansę na na normalne funkcjonowanie w życiu. Książka zdecydowanie powinna stać w kolejce do przeczytania.
Anka Mrówczyńska, czyli kolejna polska autorka zmagająca się z zaburzeniem osobowości borderline. Pisarka za pomocą swojej książki przedstawia rozmowę... samej ze sobą. Borderline charakteryzuje się nagłą zmianą nastawienia np. z ogromnej euforii osoba chora potrafi w jednej chwili przej do gniewu i znów do radości. Zmiany te zachodzą bardzo szybko. Autorka w książce na chwilę rozszczepia swoją osobowość na trzy osoby tj. Pani Psycholog, Ania Mrówczyńska i autorka książki. To wciąż jedna i ta sama osoba! Autorka pozwala zbliżyć się do zrozumienia zachowań i działań osoby zaburzonej. Przede wszystkim przedstawia, jak ciężko jest takiej osobie znosić codzienność. Z książki czytelnik dowie się czym jest i czym charakteryzuje się osobowość z pogranicza. Poruszane są tematy bardzo trudne, czyli agresja, samookaleczanie, lęki i nałogi. No właśnie. Większość osób z zaburzeniem BPD (Borderline Personality Dissoder) wykazuje się niesamowicie wysoką skłonnością do popadania w uzależnienia. Nałogi te mogą być różne m.in. uzależnienie od alkoholu, narkotyków, seksu i wiele innych. Czasami może wystąpić połączenie kilku nałogów. Przeczytanie tej książki pozwoli, choć na chwilę zbliżyć się do umysłu bordera, co korzystnie wpłynie na poszerzenie świadomości czytającego w zakresie zrozumienia tej choroby.
Mogłabym podać jeszcze kilka przykładów pomocnych książek, uważam jednak, że te na początek w zupełności wystarczą. Szukając odpowiedzi na pytania związane właśnie z tym tematem, natknęłam się na wiele opinii odnośnie miłości bordera. Konkretnie „Czy border potrafi kochać?” część osób twierdzi, że nie potrafi, a część, że kocha aż za mocno. Jakie zdanie macie na ten temat?
Mariola Masiul