Mogą mieć bardzo różny wpływ. Wielu czytelników nie lubi opisów krajobrazu, uważa je za nużące, niepotrzebne i je omija. To błąd, jeśli chcemy (albo musimy - jak na maturze) - odebrać dzieło w sposób możliwie pełny. W opisach przyrody mogą się ukrywać ważne sprawy: cechy i stan ducha bohatera, jego przeżycia, marzenia, pragnienia. W literaturze niektórych epok (patrz - romantyzm) przyroda jest czymś więcej niż tylko tłem - jest niemal jednym z bohaterów. Szczególne znaczenie ma zawsze przyroda ojczysta.
Te najlepsze opisy działają na wyobraźnię i zdolne są zaprowadzić czytelnika w opisywane miejsca. Na przykład poezja Kasprowicza ciągnie w góry, a sonety Mickiewicza na Litwę i step.
No, i tak bym mogła jeszcze długo. Przepraszam, odezwała się we mnie polonistka. :)