Życie na drzwiach lodówki recenzja

pieszymy się i często nie znajdujemy czasu dla osób, które kochamy i jest to wielki błąd. Nagle możemy zacząć tego żałować, ale wtedy może być już za późno, aby cofnąć czas i zmienić to co było. Więc nie czekajmy na to co będzie i już zacznijmy zmieniać swoje życie!

Niepozorna różowa książka, powieść o notatkach. Matka i córka, matka zabiegana lekarka, a córka, zwariowana piętnastolatka i przepaść między nimi, przepaść dzięki której nie mają czasu nawet porozmawiać, pozostają tylko kartki na lodówce i nic więcej. Na tych kartkach piszą o swoich uczuciach, pretensje do siebie nawzajem i nie tylko… Dopiero gdy Claire z mamą dowiadują się, że ta druga ma raka piersi zaczynają ze sobą rozmawiać, ale zostało im już mało czasu.

Płakałam czytając tą książkę, z kilku względów. Książka wzrusza, skłania nasz do refleksji na temat i swojego życia i zachwyca, jest bardzo oryginalna. Płakałam także dlatego, że moja mama ma raka i nie potrafię sobie wyobrazić życia bez niej. Kiedy byłam na kolonii słyszałam przez telefon, że moja mama koszmarnie się czuje, miałam pretensje do siebie, że nie ma mnie wtedy przy niej. Mam świetne kontakty z rodzicami i jestem z tego dumna.

Żałuję, że przeczytałam tą książkę, gdybym wiedziała, że tak silnie na mnie oddziała to, nie wzięłam bym jej nawet do ręki, ale gdy już wzięłam ją po raz pierwszy do ręki, to nie mogłam się od niej oderwać. Nie wiedziałam, że kartki z lodówki, bo w takiej postaci jest napisana ta książka mogą dać taki rewelacyjny efekt dla całej powieści. „Życie na drzwiach lodówki” daje naprawdę dużo do myślenia. Czyta ją się naprawdę bardzo krótko.

Jest to piękna, cudowna książka, która opowiada o życiu. Jest to lektura nad którą warto usiąść i zastanowić się jaki ma przekaz. Jeśli jesteście zmęczeni, a macie poczucie, że musicie przeczytać jakąś książkę, to jest właśnie taka książka. Na pewno Was rozbudzi, a nawet doprowadzi do łez. Wiem, że jeszcze kiedyś zaglądnę do tej książki, bo jest warta uwagi. Pomysł jest bardzo oryginalny i niepowtarzalny. Jest ona przeznaczona dla starszego czytelnika także.

Okładka chociaż jest różowa, to podoba mi się, dzięki niej trochę łagodnieje ogólny wyraz książki.